İskender'in Dünyası

Sağ bacağımı sol bacağımın üzerine atarak oturduğum koltuğa kendimi güzelce yerleştirdim. Gözlerinin içerisine bakarak konuşacaktım. Çekinecek olsam bile en kötü burnunun ucuna bakardım ve o da gözlerine baktığımı zannederdi. O da benden feyz alarak kendisine rahat bir pozisyon alma ihtiyacı hissetti. Beyaz ile krem rengi arasında, üzerinde kırmızı güller olan şalını boynundan çıkartmaya çalışırken boynunu hafifçe sola doğru eğdi. Kulak memeleri örtecek uzunlukta kat kesilmiş kısa saçları boynunun pürüzsüzlüğünü iyiden iyiye açığa çıkartıyordu. Güllerin rengiyle uyumlu, meyvenin kendisini sevmekle beraber, çikolata, likör gibi farklı karışımlarda sevmediği vişnenin rengindeki ruju dudaklarını hafifçe ısırdı. Bana o kısa süre içerisinde bakmamasından cesaret alarak uzun uzun onu izledim. Şalını çıkartışı, bunu yaparken dudaklarını ısırması, kaşlarını kaldırdığında altın oranla uyumlu alnın hafif kırışması, tüm bunları çevik ve bale yapar gibi bir o kadar da estetik yaparken, sol y...

Blogumun 100. sayısı için çok kuvvetli bir yazı yazmalıydım. Bir önceki yazım o kadar çok hoşuma gitti ki onun üzerine yazabilmem çok olası görünmüyordu. (Hala daha çok olası görünmüyor.) Önce kısa bir notla 100. sayımda bloğumu kapatmayı düşündüm. Zaten eskisi kadar da okunmuyordu. Okunması için mi yazıyordum yoksa kendi kendime rahatlamak için mi orası ayrı bir soru işareti. Babamın hastalık döneminde yazmayı düşündüm, sonra ondan da vazgeçtim, fazla duygusal olabilirdi ve o dönemde duygusallıktan çok duygusuzluğa, gözümden bir damla dahi yaş gelmemesine ihtiyacım vardı. Sonra doğum günümde yazmayı düşündüm. Doğum günü özel sayısı, 33 yıllık birikim, anlatılması gerekenler. İnsanlar kişisel konuları magazinsel bulduklarından dolayı okumayı daha çok seviyorlar tıpkı şu an bu satırların beni anlattığını bildiğinizden dolayı daha meraklı okumanız gibi. Aklımın ucuna dahi gelmedi yazmak. İşin kötüsü eskiden ara sıra notlar alırken onları da alamaz oldum. Halbuki kalabalıkta yürü...