BEN MÜKEMMELİM
Birkaç yıl geçti yaşımın başına 4 rakamının
gelişinden. İşten kovulup aldığım tazminatla, yaşımın başında 3 rakamın olduğu
ilk yıllarda hayalini kurduğum, ancak bir türlü cesaret edip zincirlerimi
kıramadığımdan dolayı gerçekleştiremediğim, Ayvalık’ta zeytin bahçesi alma
hayalimi gerçekleştirdim. Üzerine de bir prefabrik ev kurdum. Belediye 25
yıllık izin verdi, olsun, o kadar yaşasam yeter zaten, miras da bırakacağım
kimse olmadığına göre.
Tarladan arta kalan zamanlarda, sırt çantasını
alıp yanıma gezmeye gelen gençlere öğütler veriyorum. Ben her şeyi çok
biliyorum ya; “Aman gençler hayallerinizi ertelemeyin, benim yaptığım gibi
huzura kavuşmak için bu yaşınızı beklemeyin –sanki kovulmak benim kararımmış
da, buraya da resti çekerek gelmişim gibi-, bolca seyahat edin – sanki çok
seyahat etmişim gibi, şirket beni yurtdışına göndermese pasaportun varlığından
haberim olmayacaktı-, en az bir enstrüman çalın –sanki ben çok
çalabiliyormuşum, yeterli sabrı göstermişim, hayalini kurduğum klarneti satın
alıp birkaç gün sonunda duvarda bir dekor olarak kullanmamışım gibi-, para
biriktirmek yerine insan biriktirin –sanki ben çok sosyalleşiyormuşum, şirket
yemeklerine bile yönetici zorlamasa gidecekmişim, telefon rehberimde başım
sıkışınca arayabileceğim birisi varmış gibi-, kitap okumayı ihmal etmeyin,
günde 20 sayfa bile okusanız kardır, -sanki ömrü hayatımda ders kitabı
haricinde bir kitap sayfası çevirmişim gibi-, her zaman doğruları söyleyin –
sanki ben her zaman doğruları söylüyormuşum, çok sevdiğim dostlarımdan
birisinin bana sevgilim nasıl birisi sence diye sormasının üzerine aklımdan
geçenlerin tam tersini söyleyerek, ilişkilerine devam etmelerine vesile olmamışım
gibi…”
İnsanın doğasında mı var acaba kendisi yapmadığı,
yapamadığı, daha doğrusu yapmak için cesareti, ataleti, çabayı göstermeyip
başkalarına tavsiye etmek. Bununla beraber sanki kendisi mükemmelmiş gibi
başkalarına ahkâm kesercesine öğütler vermek, bazen yadırgamak, başkasının
yaptığını eleştirirken aslında kendisinin aynı eleştirisel davranışları sergilemesi…
Bunları düşünecek fazlasıyla zamanım var burada. Bazen gençlere öğütler
verirken bazen de geçmişe doğru yolculuk yaparak zaman tünelinde gezintiye
çıkıyorum.
Çok sevdiğim, sol yumruğuyla övünen bir arkadaşım
gözlerimin önünde beliriyor. Hükümetin politikalarını, baskıcı tutumunu,
emekçilerin hakkını vermemesini, sosyal imkânların kötüleşmesini eleştiriyor.
Aynı arkadaşın, ufak bir fabrikası olduğunu, fabrikasında çalıştırdığı 3 düzine
emekçinin sigortasını eksik yatırdığını, hakkı olan bayram ikramiyelerinden
kısıntıya gittiğini anımsıyor ve gülümsüyorum.
Çok sevdiğim, ikili ilişkileri konusunda her daim
örnek aldığım bir arkadaşım gözlerimin önünde beliriyor. Ortak bir çift
arkadaşımızın ne kadar saçma bir neden dolayı kavga ettiklerini, böyle ufak
konuların büyütülmesini anlamadığını, her iki tarafın da empati eksikliği
yaşadığını anlatarak onları eleştiriyor. Aynı arkadaşın, ufak bir nedenden
dolayı eşiyle kavga ettiğini, minik bir kartopunu sürekli bir çığa
dönüştürmesini anımsıyor ve gülümsüyorum.
Çok sevdiğim, ben hala daha giriş seviyesinde
çalışırken, kariyer basamaklarını hızla tırmanmış bir arkadaşım gözlerimin
önünde beliriyor. Genç yaşında müdür seviyesindeyken kovulmasının ardından,
kendi kendisini eleştiriyor, çok fazla havalara girdiğini, bu işten atılmanın
kendisini tekrar normalleştirdiğini, bundan sonra daha mütevazı olacağını anlatıyor.
Aynı arkadaşın, yalnızca birkaç hafta sonra benzer bir seviyede işe başladıktan
sonra eskisinden çok daha fazla bulutların üzerinde uçtuğunu anımsıyor ve
gülümsüyorum.
Yalnız başımayım, şu an içerisinde yaşadığım
prefabrik evi bırakabileceğim ne bir eşim ne de çocuklarım var daha önceden de
dediğim gibi. Neden böyle olduğunu düşünmeye de vaktim oluyor. Size bunca
anlattıklarımdan sonra az biraz anlamışsınızdır aslında neden yalnız olduğumu.
Çünkü ben ahkam kesmeyi seviyorum, çünkü ben olması gerekenleri yapmıyorum, yapılması
gerekenleri söylüyorum, çünkü ben iğneyi kendime çuvaldızı başkasına
batırıyorum.
Çünkü ben mükemmelim!?
Yorumlar
Yorum Gönder