İskender'in Dünyası

Kahverengiye yakın geniş paçalı pantolonunun paçalarını dizlerinin hafif altına geçecek şekilde özensizce katladı. Beyaz saçlarının neredeyse yarısı dökülmüş, geri kalan yarısı da yuvarlak kafasında orantısız biçimde dağılmıştı. Kısa boyunu olduğundan daha kısa, koca göbeğini olduğundan daha fazla gösteren, belinin içerisine sıkıştırdığı krem rengi polo yaka tişörtünün koyu kahverengi çizgileri vardı.1 metreden çok da fazla olmayan, dibindeki “Müjgan isimli tekne ile yıldız ve hilalin olduğu diğer tekne arasında yer alan ufak iskelenin en sığ kısmına oturdu ve ayaklarını suyun içerisinde hafifçe oynattı. Tişörtünün cebinden uzun Tekel 2001 paketini ve çakmağını çıkarttı. Yarısı içilmiş paketin içerisinden bir dal sigara aldı. Kilolu boynu el verdiği kadar kafasını öne eğdi, sol eliyle siper etti ve sağ eliyle sigarayı yakmaya çabaladı. Sağa döndü, sola döndü, el değiştirdi, boynunu aşağıya eğerken kendini iyice zorladı ve sonunda sigarasını yakmayı başardı. Bu başarının şerefine il

Bu mevsimde ölmek ne kadar zor. Ben buradan biraz da olsa görebiliyorum, lapa lapa kar yağıyor. Çatıların üzeri tuttu gibi, yattığım yerden sokağı ve arabaları göremiyorum ancak büyük ihtimalle oralar da karla dolmuştur. Kışın ortasında ölsem, beni buradan köyüme götürseler, kış şartlarının daha çetin olduğu köyümde beni gömecek kara parçasına erişemezler ki. Karların erimesini beklerler. Beni belki kefenimle beraber karın üzerine koyarlar, soğuktan donarım ve kokmam. Çakallar ve kurtlar gece beni ziyaret ederler mi bilmem. Eğer olur da etmezlerse karlar eridikten sonra beni gömmek için bir araya gelirler. İnsanların ayakları eriyen karla beraber çamur hale gelen toprak üzerinde bata çıka ilerler. Birisi benimle beraber çukura iner, yüzümü kıbleye çevirir ve sonra üzerime sonsuz karanlığa kavuşturacak toprak atılmaya başlanır.   Bu mevsimde ölmek de pek kolay değil. Ara sıra doluya dönen şiddetli yağmurun sesini, çatıdan ve rüzgârla beraber cama vuruşundan anlayabiliyorum. Sokağ