İLK CUMA
Bebeklerin ağlamalarının nedenini çoğunu tahmin edebiliyoruz. Açlık, gaz, altına yapma, korkma, kollanma gibi… Bazen öyle anlar olur ya hani, aklınıza gelen ne varsa yaparsınız ve yine de ağlamasını durduramazsınız, işte öyle gözyaşları süzüldü sakallarıma doğru. Sırtı iyice kamburlaşmış, babaannem vefat ettikten sonra iyice kabuğunu çekilmiş dedem ile babamın cenazesi evden çıkartılırken gözlerimden sessiz yaşların süzülmesine neden olan amcamın oğlu ile beraber Kurban Bayram’ın ilk günü Cuma namazı için camiye doğru yola koyulduk. Eskiden en azından 1 saat önce çıkıp, yürüye yürüye namaza birkaç dakika kala vardığımız cami için, şimdi ezan okunmadan birkaç dakika öncesinde çıkabiliyorduk. Önünden araba geçmeyen sapa evimizden camiye gitmenin başka yolu yoktu zira. Kurbanlarını bahçelerinde kesen birkaç komşunun yanından geçtik. Şehirde başkalarını uyarmak için çalınan kornanın köyde selam verme niyetiyle çalındığını bilen amcaoğlu sık sık kornasına dokundu. Etrafa korna çal