UNUTAMADIM BE ABİ


“Sizin olduğunuz bu romantik nesli anlamakta güçlük çekiyorum. Karşınıza çıkan ilk kızla evlenecekmişsiniz gibi yaşıyorsunuz, ayrıldıktan sonra da yıkım. Örneklem sayısını arttırmadan, kıyaslama yapmadan, birisinin senin için en iyi olduğunu anlayabilmene imkan yok. Birisine körü körüne bağlanmak da nereden geliyor? Okulu bitir, askere git, işe gir, evlen toplumu baskısından mı? Hayatı anladım, yeterince insan tanıdım dersen bu sırada gitmene itiraz edecek değilim de Allah aşkına kaç tane sevgilin oldu, ne gördün ki? Her zaman daha yakışıklısı, güzeli, zekisi, güçlüsü, artık neye önem verirseniz her zaman daha iyisi vardır. Eğer bunun üzerine bir ilişki kurarsanız zaten mutsuzluğa mahkûm olursunuz. Seni sen olduğun için sevmesi önemli, tüm özelliklerinle, sevmediğin yanlarınla da seni sevmesi. Benim en çok hangi yanımı seviyorsun sorusunun bir cevabı olmamalı. Seni sen olduğun için sevmemiş demek ki, neden aylardır kendini harap ediyorsun ki?”

Sustu, söylediklerine verecek yanıtım da yoktu. Kasım görünümlü temmuz ayında ertesi gün işe gidecek olduğumu bilmeme rağmen zihnimi yeterince bulandırmıştım, başım yeterince dönüyordu, bir bardak daha sıvı girecek olsaydı hemen ardından midem yere giderdi. Dilimi döndürmeye çalışarak, bazı kelimeleri uzatarak, ara sıra elimle havada yazılarak yazarak anlatmaya çalıştım. Bir yanıt değildi bu, zira söylediklerinde haklıydı. Hava boşluklarını ses tellerinden çıkan, dilimizle şekillenen seslerle doldurmam gerekiyordu.

“Ah be abi. Söylediklerinden ne kadar da haklısın, belki de tam bu yüzden şu an acı çekiyorum. O benim hayallerimde büyüttüğüm birisiydi. Varlığını biliyordum ama hiç görmemiştim. Yıllarca onu bekledim biliyor musun? Benimle beraberdi aslında, her gece ona iyi geceler diliyordum, uyanınca ilk onun gözlerine bakıyordum, sadece onun kokusunu alabiliyordum. Dalgalı, kıvırcığa yakın saçlarına dokunuyordum her gece. Onunla yürüyüşe çıkıyordum, Yağmur yağarken saçlarıyla oynarken kokusunu daha fazla çekiyordum içime. Onu hiç görmediğim o günden beri bir sürü kadın girip çıktı hayatıma, örneklemlerimi arttırdım anlayacağın. Belki daha güzelleri, daha güçlüleri, daha zekileri, daha daha daha… Dediğin gibi neye önem verirsek artık. Ben ona önem verdim, ondan başkası olmadığına göre benim için önemli olan da oydu. “

Susmayacaktı, verecek yanıtı çoktu. Kasım görünümlü temmuz ayında ertesi gün işe gitmese de olurun rahatlığıyla yeterince bulanık zihnini daha da bulandırıyordu. Ona tek bir kelime söylemeliydim. Bulanık zihnim hızla çalıştı, boğazımı biraz ıslattım, yere dökülmemesi için dua ettim. Acelesi olan bir gözyaşı damlası göğüs kafesime düştü, kıvırcık saçları arasında gezdirmeyi hayal ettiğim sağ elim, ıslaklıktan hafif kaşınan göğüs kafesimi kaşıdı. Bunların hepsi saniyenin onda birisinde meydana geldi. Saniyenin geri kalanında ise iki kelime söyledim;


“Unutamadım be abi.”  

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İDRİS BEYİN'İN MEYHANESİ

Çalıştığım yerden çok mutlu olduğumu söylemeliyim sizlere. Yazları dışarıya attığımız masaları saymazsak 7-8 masa sığdırabiliyoruz içeriye. Ortada ev tipi bir soba ki zaten bir evden farklı değil içerisi de. Ahşap, ara sıra cilalayarak bakmaya çalıştığımız masa ve sandalyeler, yöreyle özdeşleşmeye başlayan ama patronumuz İdris Bey’in ısrarla maviye boyamadığı, kahverengimsi yukarıya doğru açılır pencereler, ara sıra gıcırdasa da bizi asla yarı yolda bırakmayan eski ahşap döşemeler, duvarda asılı, özlemini yıllardır çektiğimiz ve bu duygudan mahrum kalmak için de ısrarla gitmediğimiz eski İstanbul’a ait birkaç siyah beyaz fotoğraf… İdris Bey dediğime bakmayın, ağız alışkanlığı. Gözünü seveyim İskender, ne beyi Allah aşkına, biz eski dost değil miyiz? Nereden çıkartıyorsun bu “Bey”’i der bana sıkılıkla. Ben de, sanki iş yeri dışında “Bey” diyorum, burası senin yerin ve burada patron sensin, işle dostluğumuz zedelenmesin derim ve işin içinden çıkılmaz bir tartışmaya gireriz.  Gel beraber
Devamı

ANLAMSIZ CÜMLELER

Anlamını yitiren cümleler arasında boğulduğumu hissediyorum. Gözümü onunla açmıştım ben hayata, ona “seni seviyorum” diyebilmiştim tüm kalbimle önceki sevgililerime söylemediğim üzere, sırf şu anda manasız gelen cümlelere ben de kurban gitmeyeyim diye. İnsan sevdiğine emin olup ondan sonra mı ben seviyorum der ki? Bunu düşünmeden kurdum sevgi sözcükleri ona. Meğerse ki benim kurduğum cümleler de buna kurban gitmiş de haberim yokmuş.  Şu anda uzandığım yatağımda arkadaşlarımın bana çaresiz bakan gözlerini görüyorum. Onların gözlerinin içerisine uzun uzun bakıp anlatıyorum derdimi zira konuşacak halim yok. Ne kadar süredir hastanedeyim onu da bilmiyorum. Yolunu, izini bilmediğim bir şehre geldiğimi hatırlıyorum onun peşinden. Daha düne kadar evimizi nasıl dekore edebileceğimizi konuşuyorduk, maddi durumumuz pek yoktu ama olabildiğince para biriktirmeye çalışıyorduk. Para gitmesin diye iş arkadaşlarım dışarı yemeğe giderken ben oturup tost yiyordum veya haşladığım patatesi ama onun
Devamı

ÖLMEK İÇİN ERKEN

Orada olmamın amacı, cuma gecesi alkolünün etkisiyle beraber gevşeyip kızlara laf atmak değildi ya da cesaretimi toplayıp kalbimi kıran dostuma mesaj atmak da değildi. İhtiyacım olan tek şey sigara dumanını ciğerlerimin dibine kadar çektikten sonra bir süre öylece durmak, nefessiz kalıncaya, gözlerimden yaşlar gelinceye kadar, sonra öksürüklerle beraber ciğerlerimi boşaltmak, yanan boğazımdan buz gibi birayı aşağı, mideme kadar göndermek, üçüncü biraya başladıktan sonra tuvalete gitmek, üçüncü bira bitmeden tekrar tuvalete gitmek, tuvalet kapısında beklerken içerideki seslerden tahrik olmak, terli biçimde içeriden çıkan çifte gülümsemek, yerime geçtikten sonra benden sigara isteyen gay'e bir de kulak arkası sigarası vermek, onun bana flörtöz bakışlarından kaçınmaya çalışmak ve sonrasında eğer bir sperm daha yaşam bulsaydı anne rahminde, iki çocuklu bir ailenin, kaç yaşına gelirse gelsin küçük çocuğu olacağı yerde ortanca çocuğu olacağı, ne ilk göz ağrısı, ne de evin küçük seviml
Devamı