MUTLULUK/MUTSUZLUK KAYNAĞI


Şebeke suyunun haftanın belirli günlerinden verildiği, banyosunda odun ateşi ile kazanı ısınan bir evin haşarı çocuğu, normalde top oynayıp terleyemeyeceğini bildiği bir gün annesinin “bugün top oynayabilirsin” sözüyle ne kadar mutlu oluyorsa o kadar mutlu oluyorum seni hiç beklemediğim bir an karşımda görünce. Kaç gündür sokaktaki arkadaşlarıyla top oynamayı hayal edip, nihayet o gün geldiğinde heyecanla spor ayakkabılarını giyerken annesinin “sular gelmedi, bugün top oynayamayacaksın”, sözüyle ne kadar mutsuz olursa o kadar mutsuz oluyorum seni göreceğimi zannedip de göremediğimde.
 
Doğum günü kutlamalarını hiç sevmemesine rağmen, onunla dans edebilme ihtimali bile onu heyecanlandıran liseli ergenin, hoşlandığı kızın doğum günü partisi davetini kabul etmesiyle ne kadar mutlu oluyorsa o kadar mutlu oluyorum doğum günümde seni tanıyabildiğim için iyi ki doğdum diye. Parti esnasında yavaş yavaş hoşlandığı kızın gelmeyeceğini anlayan ve artık herkesin partiden ayrılma zamanı geldiğinde onsuzluğun ağırlığı ile nasıl oturduğu yerden kalkamayıp mutsuz olursa o kadar mutsuz oluyorum doğum gününde seni göremediğim için.
 
Hareketli, bolca şamatalı, az uykulu yurt gecesinden sonra sırf âşık olduğu kızın yakınlarına oturabilmek için normalde çok erken kalkıp üniversiteye giden, çantasını onun çantasının yanına koyduğu zaman kalbini ağzında hisseden genç ne kadar mutlu oluyorsa o kadar mutlu oluyorum senden bir mesaj aldığımda. Sabahın köründe sınıfa girdiğinde onun çantasını göremediğinde, işin kötüsü, o hafta gelmeyeceğini öğrendiğinde ne kadar mutsuz oluyorsa o genç o kadar mutsuz oluyorum elimde telefon senden bir haber gelmeyince.
 
Mutsuzluğumun kaynağının aynı zamanda mutluluğumun kaynağı olan kadının olması ne kadar da enteresan.
 
Seninle gelen mutsuzluğun da tadı var ama mutluluğun keyfi bir başka.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İDRİS BEYİN'İN MEYHANESİ

Çalıştığım yerden çok mutlu olduğumu söylemeliyim sizlere. Yazları dışarıya attığımız masaları saymazsak 7-8 masa sığdırabiliyoruz içeriye. Ortada ev tipi bir soba ki zaten bir evden farklı değil içerisi de. Ahşap, ara sıra cilalayarak bakmaya çalıştığımız masa ve sandalyeler, yöreyle özdeşleşmeye başlayan ama patronumuz İdris Bey’in ısrarla maviye boyamadığı, kahverengimsi yukarıya doğru açılır pencereler, ara sıra gıcırdasa da bizi asla yarı yolda bırakmayan eski ahşap döşemeler, duvarda asılı, özlemini yıllardır çektiğimiz ve bu duygudan mahrum kalmak için de ısrarla gitmediğimiz eski İstanbul’a ait birkaç siyah beyaz fotoğraf… İdris Bey dediğime bakmayın, ağız alışkanlığı. Gözünü seveyim İskender, ne beyi Allah aşkına, biz eski dost değil miyiz? Nereden çıkartıyorsun bu “Bey”’i der bana sıkılıkla. Ben de, sanki iş yeri dışında “Bey” diyorum, burası senin yerin ve burada patron sensin, işle dostluğumuz zedelenmesin derim ve işin içinden çıkılmaz bir tartışmaya gireriz.  Gel beraber
Devamı

ANLAMSIZ CÜMLELER

Anlamını yitiren cümleler arasında boğulduğumu hissediyorum. Gözümü onunla açmıştım ben hayata, ona “seni seviyorum” diyebilmiştim tüm kalbimle önceki sevgililerime söylemediğim üzere, sırf şu anda manasız gelen cümlelere ben de kurban gitmeyeyim diye. İnsan sevdiğine emin olup ondan sonra mı ben seviyorum der ki? Bunu düşünmeden kurdum sevgi sözcükleri ona. Meğerse ki benim kurduğum cümleler de buna kurban gitmiş de haberim yokmuş.  Şu anda uzandığım yatağımda arkadaşlarımın bana çaresiz bakan gözlerini görüyorum. Onların gözlerinin içerisine uzun uzun bakıp anlatıyorum derdimi zira konuşacak halim yok. Ne kadar süredir hastanedeyim onu da bilmiyorum. Yolunu, izini bilmediğim bir şehre geldiğimi hatırlıyorum onun peşinden. Daha düne kadar evimizi nasıl dekore edebileceğimizi konuşuyorduk, maddi durumumuz pek yoktu ama olabildiğince para biriktirmeye çalışıyorduk. Para gitmesin diye iş arkadaşlarım dışarı yemeğe giderken ben oturup tost yiyordum veya haşladığım patatesi ama onun
Devamı

ÖLMEK İÇİN ERKEN

Orada olmamın amacı, cuma gecesi alkolünün etkisiyle beraber gevşeyip kızlara laf atmak değildi ya da cesaretimi toplayıp kalbimi kıran dostuma mesaj atmak da değildi. İhtiyacım olan tek şey sigara dumanını ciğerlerimin dibine kadar çektikten sonra bir süre öylece durmak, nefessiz kalıncaya, gözlerimden yaşlar gelinceye kadar, sonra öksürüklerle beraber ciğerlerimi boşaltmak, yanan boğazımdan buz gibi birayı aşağı, mideme kadar göndermek, üçüncü biraya başladıktan sonra tuvalete gitmek, üçüncü bira bitmeden tekrar tuvalete gitmek, tuvalet kapısında beklerken içerideki seslerden tahrik olmak, terli biçimde içeriden çıkan çifte gülümsemek, yerime geçtikten sonra benden sigara isteyen gay'e bir de kulak arkası sigarası vermek, onun bana flörtöz bakışlarından kaçınmaya çalışmak ve sonrasında eğer bir sperm daha yaşam bulsaydı anne rahminde, iki çocuklu bir ailenin, kaç yaşına gelirse gelsin küçük çocuğu olacağı yerde ortanca çocuğu olacağı, ne ilk göz ağrısı, ne de evin küçük seviml
Devamı