KEŞKE

Hayatım boyunca kendimden bu kadar nefret ettiğim başka bir zaman olmadığından eminim. İçimde biriken sevginin sana ait olduğundan da o kadar eminim ki sana ne kadar aşık olduğumu anlattım. Kendimden nefret etme nedenim de tam olarak bu işte, sana aşık olduğumu, sana değil de başka birisine anlatmam.

Oysa ki yanına gelebilsem, mutluyken, kokulu kağıt koleksiyonuna yeni bir parça katan ilkokul çocuğu gibi neşeyle bakan gözlerine, o gün tüm misketlerini sokakta iki katına çıkartmış çocuk gibi sevinçle bakabilsem. Çok içten güldüğünde, yanağında bebek kalbinin heyecanlı yansımasını gördüğüm, zoraki güldüğünde neden dünyaya geldim diye ağlayan bebeğin hüznünü simgeleyen belirli belirsiz gamzene, kazı sırasında yeni bir yaşam belirtisi bulduğuna inanan arkeolog edasıyla hızlıca ancak hassas biçimde dokunabilsem. Annesinin yaptığı yemeğin kokusunu daha sokak kapısından alan, apartman merdivenlerini çıkarken git gide dolgunlaşan kokuyu evin kapısından içeri girer girmez tamamen içine çeken çocuk gibi, varlığından haberdar olsalar parfüm üreticilerinin sırrını çözmeye çalışacakları kokunu buram buram içime çekebilsem. Sigara dumanını üflerken birbirine küs sevgililer gibi aralarında yalnızca kısa bir boşluk bulunan, sonrasında ise barışıp birbirine sıkı sıkı kenetlenen, ruj veya nemlendirici sürmemene rağmen doğanın kendisinin en güzel makyaja sahip olduğunun tam olarak ifadesi birbirleriyle orantılı dudaklarına, yıllardır yağmur görmemiş, çatlak, nahoş dudaklarımı değdirebilsem. Dudaklarının arasından çıkan ve ruhunun tüm hissiyatlarını açığa çıkan dumanı, yaşama kaynağı oksijen gibi ciğerlerime doldurabilsem.

Bunların hepsini arkadaşıma değil de sana anlatabilsem.


Sana aşık olduğumu dillendirebilsem. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İDRİS BEYİN'İN MEYHANESİ

Çalıştığım yerden çok mutlu olduğumu söylemeliyim sizlere. Yazları dışarıya attığımız masaları saymazsak 7-8 masa sığdırabiliyoruz içeriye. Ortada ev tipi bir soba ki zaten bir evden farklı değil içerisi de. Ahşap, ara sıra cilalayarak bakmaya çalıştığımız masa ve sandalyeler, yöreyle özdeşleşmeye başlayan ama patronumuz İdris Bey’in ısrarla maviye boyamadığı, kahverengimsi yukarıya doğru açılır pencereler, ara sıra gıcırdasa da bizi asla yarı yolda bırakmayan eski ahşap döşemeler, duvarda asılı, özlemini yıllardır çektiğimiz ve bu duygudan mahrum kalmak için de ısrarla gitmediğimiz eski İstanbul’a ait birkaç siyah beyaz fotoğraf… İdris Bey dediğime bakmayın, ağız alışkanlığı. Gözünü seveyim İskender, ne beyi Allah aşkına, biz eski dost değil miyiz? Nereden çıkartıyorsun bu “Bey”’i der bana sıkılıkla. Ben de, sanki iş yeri dışında “Bey” diyorum, burası senin yerin ve burada patron sensin, işle dostluğumuz zedelenmesin derim ve işin içinden çıkılmaz bir tartışmaya gireriz.  Gel beraber
Devamı

ANLAMSIZ CÜMLELER

Anlamını yitiren cümleler arasında boğulduğumu hissediyorum. Gözümü onunla açmıştım ben hayata, ona “seni seviyorum” diyebilmiştim tüm kalbimle önceki sevgililerime söylemediğim üzere, sırf şu anda manasız gelen cümlelere ben de kurban gitmeyeyim diye. İnsan sevdiğine emin olup ondan sonra mı ben seviyorum der ki? Bunu düşünmeden kurdum sevgi sözcükleri ona. Meğerse ki benim kurduğum cümleler de buna kurban gitmiş de haberim yokmuş.  Şu anda uzandığım yatağımda arkadaşlarımın bana çaresiz bakan gözlerini görüyorum. Onların gözlerinin içerisine uzun uzun bakıp anlatıyorum derdimi zira konuşacak halim yok. Ne kadar süredir hastanedeyim onu da bilmiyorum. Yolunu, izini bilmediğim bir şehre geldiğimi hatırlıyorum onun peşinden. Daha düne kadar evimizi nasıl dekore edebileceğimizi konuşuyorduk, maddi durumumuz pek yoktu ama olabildiğince para biriktirmeye çalışıyorduk. Para gitmesin diye iş arkadaşlarım dışarı yemeğe giderken ben oturup tost yiyordum veya haşladığım patatesi ama onun
Devamı

ÖLMEK İÇİN ERKEN

Orada olmamın amacı, cuma gecesi alkolünün etkisiyle beraber gevşeyip kızlara laf atmak değildi ya da cesaretimi toplayıp kalbimi kıran dostuma mesaj atmak da değildi. İhtiyacım olan tek şey sigara dumanını ciğerlerimin dibine kadar çektikten sonra bir süre öylece durmak, nefessiz kalıncaya, gözlerimden yaşlar gelinceye kadar, sonra öksürüklerle beraber ciğerlerimi boşaltmak, yanan boğazımdan buz gibi birayı aşağı, mideme kadar göndermek, üçüncü biraya başladıktan sonra tuvalete gitmek, üçüncü bira bitmeden tekrar tuvalete gitmek, tuvalet kapısında beklerken içerideki seslerden tahrik olmak, terli biçimde içeriden çıkan çifte gülümsemek, yerime geçtikten sonra benden sigara isteyen gay'e bir de kulak arkası sigarası vermek, onun bana flörtöz bakışlarından kaçınmaya çalışmak ve sonrasında eğer bir sperm daha yaşam bulsaydı anne rahminde, iki çocuklu bir ailenin, kaç yaşına gelirse gelsin küçük çocuğu olacağı yerde ortanca çocuğu olacağı, ne ilk göz ağrısı, ne de evin küçük seviml
Devamı